Πέθανε ο Θάνος Ανεστόπουλος
Ο ιδρυτής των Διάφανων Κρίνων, τραγουδιστής, συνθέτης , στιχουργός και σκιτσογράφος Θάνος Ανεστόπουλος, έφυγε από την ζωή
Στο σπίτι του, στην Ιπποκράτους, είχε πάντα μια στημένη σκακιέρα. Στο βλέμμα του πάντα έπαιζαν σκάκι η αγωνία της φθοράς και η υπέρβασή της μέσα από την τέχνη, μέσα από την ποίηση και τη μουσική και τη ζωγραφική.
Ο Ανεστόπουλος επέμενε, με ωραίο πείσμα, στην περιπέτεια της ποίησης και στην ποίηση της περιπέτειας. Μονίμως είχε για συντροφιά του την Ανθολογία του Αποστολίδη, σκάλιζε σ᾽ αυτό το ορυχείο της γλώσσας, ανακάλυπτε λησμονημένα διαμάντια, μας τα δώριζε ντύνοντας τα με μουσική.
Η τέχνη είναι η απόπειρα του ανθρώπου να αναμετρηθεί με τα πράγματα που τον υπερβαίνουν.
Ο Θάνος Ανεστόπουλος είχε κάνει γνωστό τον Μάιο του 2015 ότι έπασχε από μεταστατικό καρκίνο των οστών. Όπως ενημέρωσαν οι συνεργάτες του το Σάββατο, έχασε την μάχη με τον καρκίνο σε ηλικία 49 χρονών.
Γεννήθηκε στην Αλεξανδρούπολη το 1967 και υπήρξε μέλος των Διάφανων Κρίνων από το 1991 όταν και σχηματίστηκαν.
Αγαπούσε τον Κοέν και τον Cave, τους ποιητές, τον Ρεμπώ, την Πολυδούρη και τον Καρυωτάκη.Τον είδε ο Κωνσταντίνος Τζούμας και με τον μοναδικό, πάντα αναπάντεχο τρόπο του, του είπε χαμογελώντας, ῾῾Μήπως είστε ο Τόμας Πύντσον;᾽᾽. Ο Θάνος άπλωσε το ηδύ μειδίαμά του και απάντησε, ῾῾Όχι τόσο συχνά όσο θα ήθελα᾽᾽.
Χαμένος στα βιβλία του, τα κείμενα του Μπουκόφσκι.
Το τσιγάρο ήταν πάντα στο χέρι του «και να το κόψω θα σωθώ;» έλεγε. Τα τραγούδια του έδιναν δύναμη, έγραφε ως το τέλος.
Η μπάντα του, τα «Διάφανα κρίνα» ήταν οι λογοτέχνες της ροκ, που με μέσο την μουσική συνδιαλέγονταν με τα βιβλία και τους ποιητές.
Θέλανε να βάζουν νότες στους στίχους, όπως κάποιοι ανοίγουν το παράθυρο για να αναπνεύσουν.
Ο στίχος του βιωματικός και εμπνευσμένος. Τραγουδούσε όσα ήθελε να πει
«Δεν με πειράζουνε τα ρίγη των θανάτων
και τα κατάρτια όταν σπάζουνε στα δύο
δεν με πειράζει η δικαιοσύνη των κυμάτων
σε μια χώρα που ’χει γίνει ρημαδιό
Δεν με πειράζουν οι γλυκές οι μελωδίες
ούτε οι δρόμοι που κοιμούνται οι μεθυσμένοι
δε με πειράζουν οι άγνωστες πορείες
σε μια χώρα που ‘ναι η ελπίδα πεθαμένη
Αυτό που με πειράζει με θυμώνει
είναι που κλέβουν αναιδώς τα όνειρά μας
είναι που δε βαστούν φωτιά τα ποιήματά μας
είναι το πάθος που στερούν απ’ τα παιδιά μας
Και μια σιωπή που μένει
και δεν ρέπει πια να ‘ναι η δικιά μας»
Ο Θάνος Ανεστόπουλος μας δίδαξε πολλά μέσα από τα τραγούδια του, αλλά ας κρατήσουμε τούτο που έλεγε «Δεν χρειάζεται για κανένα λόγο να πλάθεις σενάρια για τη ζωή, αλλά να δέχεσαι ότι είναι ένας δρόμος. Όχι πολλοί».
Μίζερο φως στο δωμάτιο
Πνιγμένες φωνές απ’ τον διάδρομο
Ένα άθλιο στρώμα γεμάτο με αίμα
Ένα άψυχο σώμα μ’ ένα μαχαίρι στο δέρμα
Σκαλίζει μια φράση πάνω στο δέρμα μόνο με αίμα
Δεν είναι η αγάπη τίποτε άλλο παρά ένα ψέμα…
Βήματα αργά, σέρνει το κορμί του
Μπρος στον καθρέφτη γέρνει τη μορφή του
Τα μάτια αδειανά, γεμάτα με αίμα
Ένα άψυχο σώμα μ’ ένα μαχαίρι στο δέρμα
Σκαλίζει μια φράση πάνω στο δέρμα μόνο με αίμα
Δεν είναι η αγάπη τίποτε άλλο παρά ένα ψέμα…
Στίχοι: Θάνος Ανεστόπουλος
Να ξημερώνει μέσα σου η ζωή μου,
να `χουν τα μάτια σου αλάτι απ' τα παλιά.
Να ξεφυσάει μέσα μου η πνοή σου
να `χουν τα χέρια μου γεμίσει με πουλιά.
Αλίμονο δε βρέχει στην αυλή μου,
δεν έχει ο ήλιος σου τη θέρμη απ' τα παλιά.
Ας ήτανε να πλάγιαζα μαζί σου
να `τανε η πρώτη και μαζί στερνή φορά.
Γιατί να χάνομαι για πάντα στη φωνή σου,
να κλείνουν οι πληγές μου μόνο με φιλιά;
Δε θα δειπνήσω πια με τη φωνή σου,
δε θα ζητήσω βάλσαμο απ' τα παλιά.
Θα μπω σ' ένα πλοίο και θα ρωτήσω
στον άλλο κόσμο αν μοιράζουνε φιλιά.
Αλίμονο δε βρέχει στην αυλή σου,
δεν έχει ο ήλιος σου τη θέρμη απ' τα παλιά.
Ας ήτανε να πλάγιαζα μαζί σου
να `τανε η πρώτη και μαζί στερνή φορά.
Γιατί να χάνομαι για πάντα στη φωνή σου
να κλείνουν οι πληγές μου μόνο με φιλιά;
Έχει γεμίσει το μπουκάλι μου μ' αλήθειες
μα η καρδιά σου είναι ένα ψέμα απ' το βορρά.
Ας είν' τα χέρια σου, τα μάτια και η πνοή σου
να μ' αγκαλιάζουν αιώνια ψεύτικα,
να με κοιτάζουνε φευγαλέα ερωτικά,
να ξεφυσάει η πνοή σου απ' το βορρά.
Βάλτε να πιούμε
Κλόουν την Τετάρτη, την Κυριακή νεκρός
Αυτό το τραγούδι δεν είναι για σένα
Thanos Anestopoulos & Son - Where Did You Sleep Last Night
Ισχύει για τον Θάνο το ῾῾θανάτῳ θάνατον πατήσας᾽᾽, καθώς και η απόφανση για τον άλλο γενναιόψυχο δότη ελπίδας, τον Λένυ Μπρους: ῾῾Πέθανε από υπερβολική δόση ζωής᾽᾽.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου