Έζρα Πάουντ

Έζρα Πάουντ ( 1885-1972 , Αμερικανός ποιητής)

Σκλάβος είναι αυτός που περιμένει να έρθει κάποιος να τον ελευθερώσει.

Ενδεχομένως να τον έχουν γνωρίσει οι πιο υποψιασμένοι ως έναν από τους μεγαλύτερους ποιητές του μοντερνισμού, δημιουργό των Cantos, αλλά και ως εξαιρετικά ανεξιχνίαστη περίπτωση ιστορικής φυσιογνωμίας που συνδέθηκε με τη μουσολινική Ιταλία σε βαθμό παρεξηγήσεως.

Πηγαίνετε τραγούδια μου στον μοναχικό και τον ανικανοποίητο, Πηγαίνετε επίσης στον νευροπαθή, πηγαίνετε στον σκλαβωμένο απ’ τη συμβατικότητα, Χαρίστε τους την περιφρόνησή μου για τους καταπιεστές τους. Πηγαίνετε, σαν ένα μεγάλο κύμα ψυχρού νερού, Φέρτε την περιφρόνησή μου για τους καταπιεστές. Μιλήστε ενάντια στην ασυνείδητη καταπίεση, Μιλήστε ενάντια στην τυραννία εκείνου που δεν έχει φαντασία, Μιλήστε ενάντια στους δεσμούς. Πηγαίνετε στην αστή που πεθαίνει από την πλήξη της, Πηγαίνετε στις γυναίκες των προαστίων, Πηγαίνετε στους κακοπαντρεμένους, Πηγαίνετε σε εκείνους που η αποτυχία τους είναι κρυμμένη, Πηγαίνετε στα κακότυχα ζευγάρια, Πηγαίνετε στη γυναίκα που αγοράστηκε, Πηγαίνετε και σε κείνη με την προίκα. Πηγαίνετε σ’ αυτούς που έχουν ντελικάτους πόθους, Πηγαίνετε σ’ αυτούς που οι ντελικάτες τους επιθυμίες γκρεμίζονται, Πηγαίνετε σαν φθορά στη νωθρότητα του κόσμου. Πηγαίνετε με την κόψη σας εναντίον του, Δυναμώστε τις λεπτές χορδές, Φέρτε εμπιστοσύνη στα φύκια και στις κεραίες της ψυχής. Πηγαίνετε με φιλικό τρόπο, Πηγαίνετε με ανοιχτό λόγο. Λαχταρήστε να βρείτε νέα δαιμόνια και νέα αγαθά, Εναντιωθείτε σε κάθε μορφή καταπίεσης. Πηγαίνετε σε κείνους που χόντρυναν μόλις γίναν μεσόκοποι, Σε κείνους που έχασαν το ενδιαφέρον τους. Πηγαίνετε στους εφήβους που καταπνίγονται από την οικογένεια, Ω! Πόσο απαίσιο είναι Να βλέπεις τρεις γενιές σ’ ένα σπίτι να ‘ναι όλες μαζί! Όπως ένα γέρικο δέντρο με βλαστάρια, Και με μερικά κλαδιά σαπισμένα και πεσμένα. Πηγαίνετε μακριά και προκαλέστε την κοινή γνώμη, Πηγαίνετε ενάντια σ’ αυτή τη νερόβραστη δουλεία του αίματος, Εναντιωθείτε σε κάθε είδους ιδιοκτησία. _________________________ [Στον χείμαρρο στίχων στα «Cantos» του Πάουντ υπάρχουν ξαφνικά ρεύματα καθαρού μεγαλείου. Προσπαθούσα να τα διαβάσω όλα αυτές τις μέρες, ματαίως. Ακόμα μου φαίνονται αδιαπέραστα. Πολύ συχνά δεν καταλαβαίνω τίποτα. Η λόξα μου, όμως, με οδήγησε πάλι πίσω σε αυτό τον καθοριστικό ποιητή της νεότητάς μου. Διαβάζονταςτα παλιά χαρτιά, βρήκα σε μια παλιά «Διαγώνιο» του 1974 αυτό το ποίημα. Τι άπειρες παρηχήσεις και λοξές αναγνώσεις που έχει! Σήμερα, που δεν έχω τι να πω (μία φορά τον χρόνο κάθε ψυχοπαθής δημοσιογράφος, νομίζω, δικαιούται ένα writer’s block), το αντιγράφω. Μετάφραση Κλείτου Κύρου. Το βρίσκω αριστούργημα.] ΔΕΙΤΕ ΤΗ ΝΕΑ ΒΙΝΤΕΟΣΤΗΛΗ ΤΟΥ ΣΤΑΘΗ ΤΣΑΓΚΑΡΟΥΣΙΑΝΟΥ "ΔΥΟ ΛΟΓΙΑ" Tweet Email SHARES 162 ΣΧΟΛΙΑ 6 ΣΤΗΝ ΙΔΙΑ ΚΑΤΗΓΟΡΙΑ σχόλια ΣΥΝΔΕΘΕΙΤΕ ΓΙΑ ΝΑ ΣΧΟΛΙΑΣΕΤΕ 6 σχόλια Ταξινόμηση: Προηγούμενα 1 Επόμενα και όμως γυρίζει και όμως γυρίζει 20.3.2013 | 12:38 Όταν τάχομε χαμένα σε μιά άνοιξη που μας διεκδικεί, ενώ βαλλόμαστε απο τις αγορές κι απο τους ανθρωποδιώχτες, έρχεται ο λόγος. Πολύσημος και καθαρός, ανοιχτός. Το κιτς της εικονογράφησης τονίζει την καθαρότητα του κειμένου. Ενδιαφέρον: ΝΑΙ (19) ΟΧΙ (6) Αναφορά Permalink Απάντηση στο σχόλιο avatar Ανώνυμος/η 20.3.2013 | 18:33 Το συγκεκριμένο ανήκει στην π.Φ. εποχή του φαντάζομαι (όπου Φ. βάλε Φασίστας). Ενδιαφέρον: ΝΑΙ (6) ΟΧΙ (10) Αναφορά Permalink Απάντηση στο σχόλιο avatar vampy-ra 24.3.2013 | 02:28 Τα Cantos o Παουντ τα εγραψε μεσα σε μια διαρκεια 40+ χρονων (1915-1962). Λαμβανοντας υποψη πως ασπαστηκε τον φασισμο απο τη δεκαετια του 1920 ακομα, το μεγαλυτερο κομματι οχι, δεν ειναι καθολου π.Φ. Μην μπερδευετε την καλλιτεχνικη μεγαλοφυια με την ιδεολογια. Ουτε την πρωτη θα μπορουσε να χασει λογω της δευτερης, ουτε θα ηταν σπουδαιοτερος ποιητης αν δεν ηταν φασιστας. Ενδιαφέρον: ΝΑΙ (13) ΟΧΙ (2) Αναφορά Permalink Απάντηση στο σχόλιο avatar Ανώνυμος/η 24.3.2013 | 23:52 Δεν έχω ιδέα από που προέκυψε ότι μπέρδεψα την όποια καλλιτεχνική αξία με την ιδεολογία. Το σχόλιό μου ήταν σαρκαστικό, γνωρίζω πολύ καλά το έργο του Πάουντ. Το "Εναντιωθείτε σε κάθε είδους ιδιοκτησία" είναι πολιτική δήλωση και ως τέτοια ερμηνεύεται με βάση την πολιτική τοποθέτηση αυτού που το γράφει, είτε αυτός είναι καλλιτέχνης είτε οτιδήποτε άλλο. Αν το απόσπασμα δεν είχε σαφείς πολιτικές τοποθετήσεις δε θα σχολίαζα την παράλειψη. Ενδιαφέρον: ΝΑΙ (3) ΟΧΙ (0) Αναφορά Permalink horhem horhem 22.3.2013 | 15:53 Εγω παλι θα ηθελα να ρωσητω τι σημαινει η φωτο που συνοδεύει το ποιημα του Πάουντ. Λειτουργεί ως αντίστιξη; Ωραίο παιδί πάντως, και υπέροχο φλοράλ η κάμαρά του! Ενδιαφέρον: ΝΑΙ (6) ΟΧΙ (12) Αναφορά Permalink Απάντηση στο σχόλιο avatar vassilisk 9.4.2013 | 23:05 το ποίημα δεν ανήκει στα cantos, ανήκει στη συλλογή lustra Ενδιαφέρον: ΝΑΙ (1) ΟΧΙ (0) Αναφορά Permalink Απάντηση στο σχόλιο Προηγούμενα 1 Επόμενα Εγγραφείτε για να έρχεται καθημερινά στο email σας μια επιλογή από τα καλύτερα άρθρα του lifo.gr ΔΗΜΟΦΙΛΗ ΘΕΜΑΤΑ LIFO.GR 1 Τζέιμς Φράνκο: «Είμαι γκέι αλλά δεν κάνω σεξ με άντρες» Gay & Lesbian: Τζέιμς Φράνκο: «Είμαι γκέι αλλά δεν κάνω σεξ με άντρες» 28.3.2016 | 14:20 2 52 μικροπράγματα που ΙΣΩΣ σου φτιάξουν τη διάθεση σήμερα Δευτέρα Mικροπράγματα: 52 μικροπράγματα που ΙΣΩΣ σου φτιάξουν τη διάθεση σήμερα Δευτέρα 28.3.2016 | 13:54 3 13 ερωτήσεις που πρέπει να του/της κάνεις πριν παντρευτείτε It's Viral: 13 ερωτήσεις που πρέπει να του/της κάνεις πριν παντρευτείτε 28.3.2016 | 10:40 4 Batman V Superman: Πάρε Θέση και κέρδισε ένα απίστευτο ταξίδι Σινεμά: Batman V Superman: Πάρε Θέση και κέρδισε ένα απίστευτο ταξίδι 28.3.2016 | 18:44 5 Τα απίθανα σκίτσα ενός 17χρονου από την Ξάνθη Γραφικές Τέχνες: Τα απίθανα σκίτσα ενός 17χρονου από την Ξάνθη 29.3.2016 | 11:11 Lightbox Αction & adventure sports φωτογραφίες Αction & adventure sports φωτογραφίες 9 φωτογραφίες απ' τις φετινές ανθισμένες κερασιές 9 φωτογραφίες απ' τις φετινές ανθισμένες κερασιές Πρώτη φορά στη θάλασσα Πρώτη φορά στη θάλασσα Το Hong Kong από ψηλά: ένας ωραίος ίλιγγος Το Hong Kong από ψηλά: ένας ωραίος ίλιγγος Πέντε-έξι σκέψεις που έκανα όταν βρέθηκα στην Ειδομένη Πέντε-έξι σκέψεις που έκανα όταν βρέθηκα στην Ειδομένη Ηλίας Πετρόπουλος: 20 μοναδικά φωτογραφικά ντοκουμέντα με σημαντικούς ανθρώπους των Γραμμάτων και των Τεχνών Ηλίας Πετρόπουλος: 20 μοναδικά φωτογραφικά ντοκουμέντα με σημαντικούς ανθρώπους των Γραμμάτων και των Τεχνών NOWNESS Η περιπλάνηση μίας νεαρής γυναίκας για να βρει τον εαυτό της Η περιπλάνηση μίας νεαρής γυναίκας για να βρει τον εαυτό της Η Σκόνη του Χρόνου: μια στιγμή αιωνιότητας στο Χονγκ Κονγκ Η Σκόνη του Χρόνου: μια στιγμή αιωνιότητας στο Χονγκ Κονγκ Ξεχάστε ό,τι ξέρατε: το εκπληκτικό σπίτι του αρχιτέκτονα Ian Simpson στην κορυφή ενός ουρανοξύστη στο Μάντσεστερ Ξεχάστε ό,τι ξέρατε: το εκπληκτικό σπίτι του αρχιτέκτονα Ian Simpson στην κορυφή ενός ουρανοξύστη στο Μάντσεστερ Το lo-fi πορτραίτο ενός συνοικισμού ανθρακωρύχων στο αρκτικό Svalbard Το lo-fi πορτραίτο ενός συνοικισμού ανθρακωρύχων στο αρκτικό Svalbard Μικρές ταινίες της Κυριακής: Άνοιξη Καλοκαίρι στο Positano Μικρές ταινίες της Κυριακής: Άνοιξη Καλοκαίρι στο Positano Ένας Γάλλος γράφει μία επιστολή στον παραπλανημένο νεότερο εαυτό του Ένας Γάλλος γράφει μία επιστολή στον παραπλανημένο νεότερο εαυτό του Πηγή: www.lifo.gr

Πηγαίνετε τραγούδια μου στον μοναχικό και τον ανικανοποίητο, Πηγαίνετε επίσης στον νευροπαθή, πηγαίνετε στον σκλαβωμένο απ’ τη συμβατικότητα, Χαρίστε τους την περιφρόνησή μου για τους καταπιεστές τους. Πηγαίνετε, σαν ένα μεγάλο κύμα ψυχρού νερού, Φέρτε την περιφρόνησή μου για τους καταπιεστές. Μιλήστε ενάντια στην ασυνείδητη καταπίεση, Μιλήστε ενάντια στην τυραννία εκείνου που δεν έχει φαντασία, Μιλήστε ενάντια στους δεσμούς. Πηγαίνετε στην αστή που πεθαίνει από την πλήξη της, Πηγαίνετε στις γυναίκες των προαστίων, Πηγαίνετε στους κακοπαντρεμένους, Πηγαίνετε σε εκείνους που η αποτυχία τους είναι κρυμμένη, Πηγαίνετε στα κακότυχα ζευγάρια, Πηγαίνετε στη γυναίκα που αγοράστηκε, Πηγαίνετε και σε κείνη με την προίκα. Πηγαίνετε σ’ αυτούς που έχουν ντελικάτους πόθους, Πηγαίνετε σ’ αυτούς που οι ντελικάτες τους επιθυμίες γκρεμίζονται, Πηγαίνετε σαν φθορά στη νωθρότητα του κόσμου. Πηγαίνετε με την κόψη σας εναντίον του, Πηγή: www.lifo.gr

Πηγαίνετε τραγούδια μου στον μοναχικό και τον ανικανοποίητο, Πηγαίνετε επίσης στον νευροπαθή, πηγαίνετε στον σκλαβωμένο απ’ τη συμβατικότητα, Χαρίστε τους την περιφρόνησή μου για τους καταπιεστές τους. Πηγαίνετε, σαν ένα μεγάλο κύμα ψυχρού νερού, Φέρτε την περιφρόνησή μου για τους καταπιεστές. Μιλήστε ενάντια στην ασυνείδητη καταπίεση, Μιλήστε ενάντια στην τυραννία εκείνου που δεν έχει φαντασία, Μιλήστε ενάντια στους δεσμούς. Πηγαίνετε στην αστή που πεθαίνει από την πλήξη της, Πηγαίνετε στις γυναίκες των προαστίων, Πηγαίνετε στους κακοπαντρεμένους, Πηγαίνετε σε εκείνους που η αποτυχία τους είναι κρυμμένη, Πηγαίνετε στα κακότυχα ζευγάρια, Πηγαίνετε στη γυναίκα που αγοράστηκε, Πηγαίνετε και σε κείνη με την προίκα. Πηγαίνετε σ’ αυτούς που έχουν ντελικάτους πόθους, Πηγαίνετε σ’ αυτούς που οι ντελικάτες τους επιθυμίες γκρεμίζονται, Πηγαίνετε σαν φθορά στη νωθρότητα του κόσμου. Πηγαίνετε με την κόψη σας εναντίον του, Δυναμώστε τις λεπτές χορδές, Φέρτε εμπιστοσύνη στα φύκια και στις κεραίες της ψυχής. Πηγαίνετε με φιλικό τρόπο, Πηγαίνετε με ανοιχτό λόγο. Λαχταρήστε να βρείτε νέα δαιμόνια και νέα αγαθά, Εναντιωθείτε σε κάθε μορφή καταπίεσης. Πηγαίνετε σε κείνους που χόντρυναν μόλις γίναν μεσόκοποι, Σε κείνους που έχασαν το ενδιαφέρον τους. Πηγαίνετε στους εφήβους που καταπνίγονται από την οικογένεια, Ω! Πόσο απαίσιο είναι Να βλέπεις τρεις γενιές σ’ ένα σπίτι να ‘ναι όλες μαζί! Όπως ένα γέρικο δέντρο με βλαστάρια, Και με μερικά κλαδιά σαπισμένα και πεσμένα. Πηγαίνετε μακριά και προκαλέστε την κοινή γνώμη, Πηγαίνετε ενάντια σ’ αυτή τη νερόβραστη δουλεία του αίματος, Εναντιωθείτε σε κάθε είδους ιδιοκτησία. Πηγή: www.lifo.gr

   Πηγαίνετε τραγούδια μου στον μοναχικό και τον ανικανοποίητο, Πηγαίνετε επίσης στον νευροπαθή, πηγαίνετε στον σκλαβωμένο απ’ τη συμβατικότητα, Χαρίστε τους την περιφρόνησή μου για τους καταπιεστές τους. Πηγαίνετε, σαν ένα μεγάλο κύμα ψυχρού νερού, Φέρτε την περιφρόνησή μου για τους καταπιεστές. Μιλήστε ενάντια στην ασυνείδητη καταπίεση, Μιλήστε ενάντια στην τυραννία εκείνου που δεν έχει φαντασία, Μιλήστε ενάντια στους δεσμούς. Πηγαίνετε στην αστή που πεθαίνει από την πλήξη της, Πηγαίνετε στις γυναίκες των προαστίων, Πηγαίνετε στους κακοπαντρεμένους, Πηγαίνετε σε εκείνους που η αποτυχία τους είναι κρυμμένη, Πηγαίνετε στα κακότυχα ζευγάρια, Πηγαίνετε στη γυναίκα που αγοράστηκε, Πηγαίνετε και σε κείνη με την προίκα. Πηγαίνετε σ’ αυτούς που έχουν ντελικάτους πόθους, Πηγαίνετε σ’ αυτούς που οι ντελικάτες τους επιθυμίες γκρεμίζονται, Πηγαίνετε σαν φθορά στη νωθρότητα του κόσμου. Πηγαίνετε με την κόψη σας εναντίον του, Δυναμώστε τις λεπτές χορδές, Φέρτε εμπιστοσύνη στα φύκια και στις κεραίες της ψυχής. Πηγαίνετε με φιλικό τρόπο, Πηγαίνετε με ανοιχτό λόγο. Λαχταρήστε να βρείτε νέα δαιμόνια και νέα αγαθά, Εναντιωθείτε σε κάθε μορφή καταπίεσης. Πηγαίνετε σε κείνους που χόντρυναν μόλις γίναν μεσόκοποι, Σε κείνους που έχασαν το ενδιαφέρον τους. Πηγαίνετε στους εφήβους που καταπνίγονται από την οικογένεια, Ω! Πόσο απαίσιο είναι Να βλέπεις τρεις γενιές σ’ ένα σπίτι να ‘ναι όλες μαζί! Όπως ένα γέρικο δέντρο με βλαστάρια, Και με μερικά κλαδιά σαπισμένα και πεσμένα. Πηγαίνετε μακριά και προκαλέστε την κοινή γνώμη, Πηγαίνετε ενάντια σ’ αυτή τη νερόβραστη δουλεία του αίματος, Εναντιωθείτε σε κάθε είδους ιδιοκτησία. Πηγή: www.lifo.gr

Πηγαίνετε τραγούδια μου στον μοναχικό και τον ανικανοποίητο, Πηγαίνετε επίσης στον νευροπαθή, πηγαίνετε στον σκλαβωμένο απ’ τη συμβατικότητα, Χαρίστε τους την περιφρόνησή μου για τους καταπιεστές τους. Πηγαίνετε, σαν ένα μεγάλο κύμα ψυχρού νερού, Φέρτε την περιφρόνησή μου για τους καταπιεστές. Μιλήστε ενάντια στην ασυνείδητη καταπίεση, Μιλήστε ενάντια στην τυραννία εκείνου που δεν έχει φαντασία, Μιλήστε ενάντια στους δεσμούς. Πηγαίνετε στην αστή που πεθαίνει από την πλήξη της, Πηγαίνετε στις γυναίκες των προαστίων, Πηγαίνετε στους κακοπαντρεμένους, Πηγαίνετε σε εκείνους που η αποτυχία τους είναι κρυμμένη, Πηγαίνετε στα κακότυχα ζευγάρια, Πηγαίνετε στη γυναίκα που αγοράστηκε, Πηγαίνετε και σε κείνη με την προίκα. Πηγαίνετε σ’ αυτούς που έχουν ντελικάτους πόθους, Πηγαίνετε σ’ αυτούς που οι ντελικάτες τους επιθυμίες γκρεμίζονται, Πηγαίνετε σαν φθορά στη νωθρότητα του κόσμου. Πηγαίνετε με την κόψη σας εναντίον του, Δυναμώστε τις λεπτές χορδές, Φέρτε εμπιστοσύνη στα φύκια και στις κεραίες της ψυχής. Πηγαίνετε με φιλικό τρόπο, Πηγαίνετε με ανοιχτό λόγο. Λαχταρήστε να βρείτε νέα δαιμόνια και νέα αγαθά, Εναντιωθείτε σε κάθε μορφή καταπίεσης. Πηγαίνετε σε κείνους που χόντρυναν μόλις γίναν μεσόκοποι, Σε κείνους που έχασαν το ενδιαφέρον τους. Πηγαίνετε στους εφήβους που καταπνίγονται από την οικογένεια, Ω! Πόσο απαίσιο είναι Να βλέπεις τρεις γενιές σ’ ένα σπίτι να ‘ναι όλες μαζί! Όπως ένα γέρικο δέντρο με βλαστάρια, Και με μερικά κλαδιά σαπισμένα και πεσμένα. Πηγαίνετε μακριά και προκαλέστε την κοινή γνώμη, Πηγαίνετε ενάντια σ’ αυτή τη νερόβραστη δουλεία του αίματος, Εναντιωθείτε σε κάθε είδους ιδιοκτησία. Πηγή: www.lifo.gr

Πηγαίνετε τραγούδια μου στον μοναχικό και τον ανικανοποίητο, Πηγαίνετε επίσης στον νευροπαθή, πηγαίνετε στον σκλαβωμένο απ’ τη συμβατικότητα, Χαρίστε τους την περιφρόνησή μου για τους καταπιεστές τους. Πηγαίνετε, σαν ένα μεγάλο κύμα ψυχρού νερού, Φέρτε την περιφρόνησή μου για τους καταπιεστές. Μιλήστε ενάντια στην ασυνείδητη καταπίεση, Μιλήστε ενάντια στην τυραννία εκείνου που δεν έχει φαντασία, Μιλήστε ενάντια στους δεσμούς. Πηγαίνετε στην αστή που πεθαίνει από την πλήξη της, Πηγαίνετε στις γυναίκες των προαστίων, Πηγαίνετε στους κακοπαντρεμένους, Πηγαίνετε σε εκείνους που η αποτυχία τους είναι κρυμμένη, Πηγαίνετε στα κακότυχα ζευγάρια, Πηγαίνετε στη γυναίκα που αγοράστηκε, Πηγαίνετε και σε κείνη με την προίκα. Πηγαίνετε σ’ αυτούς που έχουν ντελικάτους πόθους, Πηγαίνετε σ’ αυτούς που οι ντελικάτες τους επιθυμίες γκρεμίζονται, Πηγαίνετε σαν φθορά στη νωθρότητα του κόσμου. Πηγαίνετε με την κόψη σας εναντίον του, Δυναμώστε τις λεπτές χορδές, Φέρτε εμπιστοσύνη στα φύκια και στις κεραίες της ψυχής. Πηγαίνετε με φιλικό τρόπο, Πηγαίνετε με ανοιχτό λόγο. Λαχταρήστε να βρείτε νέα δαιμόνια και νέα αγαθά, Εναντιωθείτε σε κάθε μορφή καταπίεσης. Πηγαίνετε σε κείνους που χόντρυναν μόλις γίναν μεσόκοποι, Σε κείνους που έχασαν το ενδιαφέρον τους. Πηγαίνετε στους εφήβους που καταπνίγονται από την οικογένεια, Ω! Πόσο απαίσιο είναι Να βλέπεις τρεις γενιές σ’ ένα σπίτι να ‘ναι όλες μαζί! Όπως ένα γέρικο δέντρο με βλαστάρια, Και με μερικά κλαδιά σαπισμένα και πεσμένα. Πηγαίνετε μακριά και προκαλέστε την κοινή γνώμη, Πηγαίνετε ενάντια σ’ αυτή τη νερόβραστη δουλεία του αίματος, Εναντιωθείτε σε κάθε είδους ιδιοκτησία. Πηγή: www.lifo.gr

Πηγαίνετε τραγούδια μου στον μοναχικό και τον ανικανοποίητο, Πηγαίνετε επίσης στον νευροπαθή, πηγαίνετε στον σκλαβωμένο απ’ τη συμβατικότητα, Χαρίστε τους την περιφρόνησή μου για τους καταπιεστές τους. Πηγαίνετε, σαν ένα μεγάλο κύμα ψυχρού νερού, Φέρτε την περιφρόνησή μου για τους καταπιεστές. Μιλήστε ενάντια στην ασυνείδητη καταπίεση, Μιλήστε ενάντια στην τυραννία εκείνου που δεν έχει φαντασία, Μιλήστε ενάντια στους δεσμούς. Πηγαίνετε στην αστή που πεθαίνει από την πλήξη της, Πηγαίνετε στις γυναίκες των προαστίων, Πηγαίνετε στους κακοπαντρεμένους, Πηγαίνετε σε εκείνους που η αποτυχία τους είναι κρυμμένη, Πηγαίνετε στα κακότυχα ζευγάρια, Πηγαίνετε στη γυναίκα που αγοράστηκε, Πηγαίνετε και σε κείνη με την προίκα. Πηγαίνετε σ’ αυτούς που έχουν ντελικάτους πόθους, Πηγαίνετε σ’ αυτούς που οι ντελικάτες τους επιθυμίες γκρεμίζονται, Πηγαίνετε σαν φθορά στη νωθρότητα του κόσμου. Πηγαίνετε με την κόψη σας εναντίον του, Δυναμώστε τις λεπτές χορδές, Φέρτε εμπιστοσύνη στα φύκια και στις κεραίες της ψυχής. Πηγαίνετε με φιλικό τρόπο, Πηγαίνετε με ανοιχτό λόγο. Λαχταρήστε να βρείτε νέα δαιμόνια και νέα αγαθά, Εναντιωθείτε σε κάθε μορφή καταπίεσης. Πηγαίνετε σε κείνους που χόντρυναν μόλις γίναν μεσόκοποι, Σε κείνους που έχασαν το ενδιαφέρον τους. Πηγαίνετε στους εφήβους που καταπνίγονται από την οικογένεια, Ω! Πόσο απαίσιο είναι Να βλέπεις τρεις γενιές σ’ ένα σπίτι να ‘ναι όλες μαζί! Όπως ένα γέρικο δέντρο με βλαστάρια, Και με μερικά κλαδιά σαπισμένα και πεσμένα. Πηγαίνετε μακριά και προκαλέστε την κοινή γνώμη, Πηγαίνετε ενάντια σ’ αυτή τη νερόβραστη δουλεία του αίματος, Εναντιωθείτε σε κάθε είδους ιδιοκτησία. Πηγή: www.lifo.gr

Κάντο  LΧXXΙ,   Λιμπρέττο


Ωστόσο
πριν πεθάνει από το κρύο η εποχή
που κουβάλησε ένας ζέφυρος στους ώμους
στον χρυσαφένιο υψώθηκα ουρανό
ο Λωζ κι ο Τζένκις τον ύπνο σου φυλάνε
ο Ντόλμετς στο πλάι σου πάντα να 'ναι,

Αυτός λείανε το ξύλο
της βιόλας για να δυναμώσει την χαμηλή και την ψηλή;

Αυτός στρογγύλεψε την σκάφη του λαγούτου;

ο Λωζ κι ο Τζένκις τον ύπνο σου φυλάνε
ο Ντόλμετς στο πλάι σου πάντα να 'ναι,
Επλασες κόσμο ευάερο να φέρεις
το φύλλο από την ρίζα;

Σύγνεφο βρήκες διάφανο, που ομίχλη
και ίσκιος δεν του έμοιασαν ποτέ;
Ε, τότε λύτρωσέ με, πες μου -αλήθεια-
αν τραγούδησε ο Ουώλερ κι αν έπαιξε ο Ντάουλαντ.

Τα δυο σου μάτια θα γενούν μαχαίρια να με σφάξουν
αφού πλέον δεν δύναμαι ν' αντέξω την μπωτέ τους
Κι επί 180 χρόνια τίποτε σχεδόν.
Εντ ασκολντάντο ιλεγκιέρ μορμόριo
μπήκε στην σκηνή μου μια καινούργια λεπτή ισορροπία ματιών, 

κι αν ήταν πνεύμα, 

υπόσταση κι αν ήταν- δεμένα μάτια τίποτε,
κρυμμένα μάτια, 

μάτια σε καρναβάλι πάντως
θυμό δεν είχανε ζευγάρι
κι εγώ δεν είδα παρά μάτια, κι ανάμεσα στα μάτια χρώμα
διάστημα,
αμέριμνο ή ανύποπτο πάντως δεν είχε
όλο τον χώρο της σκηνής
μήτε ήταν τόπος για πλήρη Ειδώς
διείσδυση, διάτρηση
μονάχα μια σκιά πέρα 

στα πέρα φώτα
γαλάζιο τ' ουρανού
θάλασσα μες στην νύχτα
πράσινη λίμνη απάνω στα βουνά
λάμψη από μάτια ακάλυπτα στην επικράτεια μιας μάσκας τόσης δα.

Ο,τι πολύ αγάπησες σου μένει,
τα υπόλοιπα σαβούρα

Ο,τι πολύ αγάπησες δεν θα το στερηθείς
Ο,τι πολύ αγάπησες το αληθινό σου μέρισμα
κληρονομιά ενός κόσμου, δικού μου και δικού τους
ή μήπως κανενός;

Πρώτα ήρθαν τα ορατά, κι ακολούθησαν τ' απτά
Ηλύσια, έστω και στις αίθουσες του Αδη,
Ο,τι πολύ αγάπησες το αληθινό σου μέρισμα
Ο,τι πολύ αγάπησες δεν θα το στερηθείς
κένταυρος είναι το μυρμήγκι για τους δικούς του δράκοντές του.

Τέλειωνε πια μ' αυτήν την ματαιοδοξία, δεν έπλασε ο άνθρωπος
την τόλμη και την δύναμη, δεν έπλασε την τάξη ο άνθρωπος την χάρη,

Τέλειωνε πια μ' αυτήν την ματαιοδοξία, τέλειωνε λέω.
Μάθε απ' το πράσινο του κόσμου την θέση σου στην κλίμακα
της δημιουργίας ή της γνήσιας καλλιτεχνίας,

Τέλειωνε πια μ' αυτήν την ματαιοδοξία,
τέλειωνε Πακίν!
Ο πράσινος ο σκούφος ξέκανε την κομψότητά σου.
κυβέρνησε τον εαυτό σου κι οι άλλοι θα σε αντέξουν

Τέλειωνε πια μ' αυτήν την ματαιοδοξία
ένα σκυλί δαρμένο είσαι και πέφτει το χαλάζι,
μια κουρούνα που κορδώνεται και πάνω πότε βγαίνει πότε κρύβεται ο ήλιος,
Ασπρόμαυρη, μισή μισή,
δεν ξεχωρίζεις καν την φτερούγα απ' την ουρά σου

Τέλειωνε πια μ' αυτήν την ματαιοδοξία
Βρώμα φρικτή το μίσος σου
και τρέφεται με ψέμα,

Τέλειωνε πια μ' αυτήν την ματαιοδοξία,
Αμε, ταχιά και τέλειωνε, τσιγκούνης στην αγάπη, ναι
μα τέλειωνε μ' αυτήν την ματαιοδοξία,
τέλειωνε λέω.

Να πράξεις, άπρακτος μην μείνεις
αυτό δεν είναι δα ματαιοδοξία
Να χτυπήσεις μ' ευγένεια την πόρτα
που θ' ανοίξει ένας Μπλαντ να μυρίσεις στον αέρα
μια ζωντανή παράδοση ν' αδράξεις
σε μια ματιά σοφή γριά ματιά την φλόγα την αιώνια
όχι αυτό δεν είναι δα και ματαιοδοξία.
Το λάθος βρίσκεται σ' εκείνο,
που δεν πραγματοποίησες, 

το λάθος όλο σε μιαν απόφαση που δεν την πήρες
και τρέκλισε η απόφαση...
_____________________
μτφρ.: Γιώργος Μπλάνας

                              

Ανάλυση του Σεφέρη για τα "Κάντος" 

"Ο αναγνώστης γυρίζοντας τις σελίδες, ζαλίζεται παρατηρώντας ένα σωρό παρεμβολές ξένων κειμένων, περιστατικών ή στιχομυθιών - πολλές φορές σε ξένες γλώσσες - προσώπων γνωστών από την ιστορία ή ολότελα άγνωστων, που δεν μπορεί να εξηγήσει την απροσδόκητη παρουσία τους, τοπίων που μεταφέρουν την κλασσική εποχή στην Αναγέννηση, στους καιρούς μας ή το αντίθετο.

   Δυσκολεύεται να κάνει την ανάλυση του κειμένου που έχει μπροστά του και που είναι, νομίζω, άσκοπο να την επιχειρήσει προτού εξοικειωθεί με το κλίμα της ποίησης αυτής. Ίσως είναι καλύτερο να έχει υπόψη του, στην αρχή, ότι ο Pound μεταχειρίζεται την ποιητική μεταφορά, με την κυριολεκτική της σημασία, σαν μια μεταφορά που μεταφέρει στ' αλήθεια μέσα στο έργο του όλα όσα μπόρεσαν να μαζέψουν οι αντένες ενός πνεύματος αδηφάγου, που έχει προσεταιριστεί ένα μεγάλο πλήθος από τα στοιχεία που διαμόρφωσαν την τωρινή ζωή μας, είτε είναι κείμενα των Ελλήνων και των Ρωμαίων, είτε ο μεσαίωνας, είτε η Αναγέννηση, είτε η προδαντική ποίηση των προβηγκιανών.

   Και τα μεταφέρει με οδηγό, σχεδόν αποκλειστικά, το αίσθημα της ρηματικής λειτουργίας ανήσυχο, ατίθασο, δεσποτικό, που δεν παραδέχεται κανένα σχεδόν προδιαγραμμένο διάκοσμο, καμιά διάταξη και καμιά άλλη ιεραρχία, εκτός από την ιεραρχία, αν μπορεί να ειπωθεί έτσι, ενός ρυθμικού παλμού".
____________________________________________________

Πηγή: [Γεωργίου Σεφέρη, Νέα Γράμματα, Απρίλιος-Ιούνιος 1939].

 Ελπήνωρ   
       

Αλλά ήλθε πρώτος ο Ελπήνωρ, ο φίλος μας Ελπήνωρ,
Άθαφτος, απορριγμένος πάνω στη μεγάλη γης,
Κουφάρι που τ' αφήσαμε στο σπίτι της Κίρκης,
Άκλαυτο κι ασαβάνωτο, τα βάσανα μας κέντριζαν γι' αλλού.

Αξιολύπητο πνεύμα. Και φώναξα μιλώντας βιαστικά:
"Ελπήνωρ, πώς έφτασες στο σκοτεινό τούτο ακρογιάλι;
Πεζοδρόμος ήρθες ξεπερνώντας τους θαλασσινούς;"

Και αυτός βαριά μιλώντας:
"Τύχη κακιά και το πολύ κρασί. 

Γλίστρησα στο μέγαρο της Κίρκης.
Κατεβαίνοντας την αψηλή σκάλα αφύλαχτος
Έπεσα πάνω στον τοίχο,
Τσάκισα το κόκαλο του αυχένα, κ' η ψυχή γύρεψε τον Άδη.

Μα εσύ, Βασιλιά, παρακαλώ θυμήσου με,
άκλαυτον, άθαφτο,
Σώριασε τ' άρματά μου,
φτιάξε μου τάφο στην ακρογιαλιά, και γράψε:

"Ένας άμοιρος άνθρωπος και μ' όνομα μελλούμενο.
Και στήσε το κουπί μου που έλαμνα μαζί με τους συντρόφους".

__________________________________________________
μετάφραση: Γιώργος Σεφέρης από "Αντιγραφές"

Έζρα Πάουντ – Εντολή.

Η “Εντολή” είναι ένα εξαιρετικό ποίημα του Έζρα Πάουντ, το οποίο βρίσκεται στη συλλογή Lustra. 

Διαβάζοντάς το, δύσκολα θα μπορούσε κάποιος να σκεφτεί ότι αυτός ο άνθρωπος ήταν υπέρ των δυνάμεων του Άξονα. 

Πηγαίνετε, τραγούδια μου, στον ανικανοποίητο και στον μοναχικό,

Πηγαίνετε σ’ αυτόν με τα κουρελιασμένα νεύρα, σ’ αυτόν

που της συμβατικότητας έγινε σκλάβος,

Και δώστε τους την καταφρόνια μου για τους δυνάστες.

Πηγαίνετε σαν κύμα παγωμένο και πελώριο

Την καταφρόνια μου για τους δυνάστες.

Μιλήστε για την ασυνείδητη επιβολή,

Μιλήστε για όσους τυραννούν γιατί δεν έχουν φαντασία,

Μιλήστε ενάντια στους δεσμούς.

Πηγαίνετε σ’ εκείνη την αστή που από ανία πεθαίνει,

Πηγαίνετε στων προαστίων τις γυναίκες.

Πηγαίνετε στους κακοπαντρεμένους,

Πηγαίνετε στους άτυχα ζευγαρωμένους,

Στη σύζυγο που αγοράστηκε,

Σ’ αυτήν πηγαίνετε που έγινε κληρονόμος.

Πηγαίνετε σ’ εκείνους με τους εξευγενισμένους πόθους,

Πηγαίνετε σ’ αυτούς που οι λεπτές επιθυμίες τους ναυάγησαν,

Πηγαίνετε σαν καταλύτης στη νωθρότητα του κόσμου·

Πηγαίνετε με τις αιχμές σας εναντίον τους,

Δώστε τη δύναμη σε αδύναμες χορδές,

Δώστε κουράγιο στα πλοκάμια και τα φύκια της ψυχής.

Πηγαίνετε με τρόπο φιλικό,

Πηγαίνετε με λόγο θαρρετό.

Αναζητήστε πρόθυμα καινά δαιμόνια, καινούρια αγαθά,

Σταθείτε ενάντια σε κάθε είδους καταπίεση.

Πηγαίνετε σ’ αυτούς που με τα χρόνια έχουν παχύνει,

Σ’ αυτούς που έχασαν πια τα ενδιαφέροντά τους.

Πηγαίνετε στους έφηβους που μέσ’ την οικογένεια πνίγονται –

Ώ, πόσο αποτρόπαιο είναι αυτό,

Να βλέπεις τρεις γενιές συνωστισμένες στο ίδιο σπίτι!

Κάτι σα δέντρο γέρικο με νέα βλαστάρια,

Και με κλαδιά που πέφτουν και ρημάζουν.

Βγείτε αψηφώντας την κοινή γνώμη,

Εναντιωθείτε στη χλιαρή δουλεία του αίματος,

Εναντιωθείτε σε κάθε είδους εξουσία.

ΟΡΙΣΜΕΝΑ ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ ΤΟΥ ΣΥΓΓΡΑΦΕΑ

Ο Ezra Pound γεννήθηκε στο Hailey του Αϊντάχο (1885), μεγάλωσε στο Wyncote της Πενσυλβανίας και φοίτησε στο κολέγιο του Χάμιλτον και στο Πανεπιστήμιο της Πενσυλβανίας. Δίδαξε για λίγο γαλλικά και ισπανικά στο Κολέγιο Wabash της Ιντιάνα και απολύθηκε γιατί ένα βράδυ πρόσφερε στέγη σε μια απένταρη χορεύτρια. Αμέσως ξενιτεύτηκε στην Ευρώπη (1907). Εμεινε ένα χρόνο στη Βενετία, όπου τύπωσε (1908) την πρώτη του συλλογή "A lune spento" . Τον ίδιο χρόνο εγκαταστάθηκε στο Λονδίνο και άρχισε να εμφανίζεται με προκλητική εμφάνιση στα καλλιτεχνικά σαλόνια. Εκεί τύπωσε τις συλλογές του: "Personae" και "Exultations" (1909), πρωτοστατώντας στο αμερικάνικο ποιητικό κίνημα του "εικονισμού" που καθιέρωνε μια ποίηση λιτή, απέριττη αντικειμενική και ελλειπτική. Το 1914 παντρεύτηκε τη Dorothy Shakespear, απόχτησε από το γάμο του ένα γιο (1926) κι αργότερα την εγκατέλειψε για να συνδεθεί εως το τέλος της ζωής του με την πιανίστα Όλγα Rudge, ερωμένη και πιστή του φίλη. Καρπός του δεσμού τους υπήρξε η κόρη του πριγκήπισσα Mary de Rachewiltz. Την εποχή εκείνη παρεκίνησε τον Τζόυς και τον Έλιοτ να τυπώσουν τα έργα τους και μάλιστα περιέκοψε σχεδόν τη μισή "Έρημη χώρα" του Έλιοτ και της έδωσε την τελική της μορφή. Παράλληλα ασχολήθηκε και με τη μουσική. Συνέθεσε (μουσική και λιμπρέτο) την όπερα "Francois Villon" και ήταν από τους πρώτους που ανακάλυψαν στον αιώνα μας τον Βιβάλντι. Φύση αντιφατική με τραγικές μεταπτώσεις από την τρυφερότητα έως την αυτοκαταστροφή, μπορούσε να βοηθάει από το υστέρημα του τους φίλους του ή να αναπτύσει μια δική του οικονομική θεωρία περί κοινωνικής πίστεως, να μελετά επί χρόνια νεκρές γλώσσες για να μεταφράζει ή να παραφράζει αρχαία κείμενα από το πρωτότυπο ή να φωνασκεί υπέρ του Μουσολίνι και κατά των Εβραίων από το ραδιοφωνικό σταθμό της Ρώμης. Αυτές οι τακτικές εκπομπές συνεχίστηκαν σ΄ όλο το διάστημα του Β΄ Παγκοσμίου πολέμου. Ακολούθησε η σύλληψή του (1945) από τα αμερικάνικα στρατεύματα που απελευθέρωσαν την Ιταλία, η απομόνωσή του σ΄ ένα ξέσκεπο κλουβί με συρματοπλέγματα στην Πίζα και η μεταφορά του στην Ουάσιγκτον (1945) για να δικαστεί επί προδοσία. Κρίθηκε διανοητικά ακατάλληλος για δίκη και κλείστηκε σε ψυχιατρική κλινική. Αποφυλακίστηκε (1958) και ξαναγύρισε τον ίδιο χρόνο στην Ιταλία. Πέθανε στη Βενετία, στις 2 Νοεμβρίου 1972.

«Το έργο η Αμερική και οι αιτίες του Β' Παγκοσμίου Πολέμου είναι ένα από τα κείμενα του Πάουντ, όπου ο Αμερικανός ποιητής υποστηρίζει την εγκυρότητα της εξαιρετικά προσωπικής του ανάγνωσης της οικονομικής ιστορίας – μία ανάγνωση που έλαβε τη μορφή διαγγελμάτων από τον ραδιοφωνικό σταθμό της Ρώμης προς τους Αμερικανούς στρατιώτες και που τελικά προκάλεσε τον εγκλεισμό του επί δεκατρία σχεδόν έτη σε ένα άσυλο παραφρόνων».

Πίσω από το μικρό αυτό βιβλίο, αλλά και από πολλά ποιήματά του, «σιγοκαίει» το έντονο ενδιαφέρον του, ήδη από το 1931, για τη μελέτη των οικονομικών θεωριών και κυρίως του φαινομένου έκδοσης της πίστωσης από τις τράπεζες που τους έδινε το μονοπώλιο επί της πίστωσης και του νομίσματος. Ο Πάουντ «παραθέτει την "αληθινή" ιστορία των ΗΠΑ... Η αξιοποίηση της αμερικανικής λαϊκίστικης πολιτικής παράδοσης τον οδηγεί χωρίς περιστροφές στην άποψη ότι "ο πόλεμος αυτός [ενν. Η αμερικανική επανάσταση] αποτελεί [όπως όλοι οι πόλεμοι] εκδήλωση του επίγειου πολέμου ανάμεσα στους τοκογλύφους και τους χωρικούς, ανάμεσα στους κυρίαρχους του χρήματος και σε οποιονδήποτε πραγματοποιεί μία τίμια καθημερινή εργασία με το μυαλό ή τα χέρια του"» [από τον πρόλογο της έκδοσης].

Η Αμερικανική Επανάσταση προκλήθηκε από την τακτική της Τράπεζας της Αγγλίας...

Οι αξίες της Επανάστασης προδόθηκαν από τον Χάμιλτον και τα οικονομικά συμφέροντα...

Το κακό ξεκίνησε με την ίδρυση της Τράπεζας της Αγγλίας το 1694 και με το μονοπώλιό της
στην έκδοση του χρήματος...

Η αμερικανική ιστορία είναι η απόδειξη πως οι πόλεμοι προκαλούνται για να προκύψουν χρέη και να κερδοσκοπήσουν οι τοκογλύφοι...

Κάθε επανάσταση τελικά προδίδεται...

Αυτές είμαι μερικές μονάχα από τις μύριες αφοριστικές αποφάνσεις ενός υπέρλαμπρου -μέχρι συσκοτίσεως- νου, που είχε καταλάβει πως ο 2ος παγκόσμιος πόλεμος δεν οφειλόταν σε κάποια ιδιοτροπία εκ μέρους του Μουσολίνι ή του Χίτλερ, αλλά στη στρατηγική των τραπεζών, των πιστωτών και των τοκογλύφων.

Οπως, επίσης, είχε κατανοήσει σε βάθος πως το πρόβλημα του ανθρώπου δεν ήταν ποτέ οντολογικό, αλλά ωμά οικονομικό, για να μην πούμε νομισματικό..